Als coach die sterk betrokken is bij het welzijn van kinderen en hun emotionele ontwikkeling, zie ik verschillende benaderingen om kinderen te helpen bij het begrijpen en uiten van hun emoties. Een veelvoorkomende techniek die vaak wordt gebruikt, is de thermometermethode, waarbij kinderen wordt gevraagd om hun emotionele staat op een schaal van 1 tot 10 of de kleuren groen, oranje en rood te beoordelen. Hoewel dit op het eerste gezicht een effectieve methode lijkt, ben ik tot de conclusie gekomen dat deze aanpak tekortschiet als het gaat om het begeleiden van getraumatiseerde kinderen.
Een kernprobleem van de thermometermethode is dat deze uitgaat van het vermogen van kinderen om hun emoties adequaat onder woorden te brengen. Helaas blijkt dit voor kinderen die traumatische ervaringen hebben meegemaakt vaak een uitdaging te zijn. Ze hebben moeite met het vinden van de juiste woorden om hun diepgaande gevoelens te beschrijven, waardoor de methode geen accuraat beeld geeft van hun emotionele toestand.
Een ander belangrijk aspect is de complexiteit van emoties bij getraumatiseerde kinderen. Ze ervaren vaak intense en verwarrende gevoelens, en het simpelweg toekennen van een numerieke waarde aan deze emoties doet geen recht aan de diepte van hun ervaring. Sterker nog, deze aanpak (zeker wanneer uitgevoerd tussen de bedrijven door) kan zelfs contraproductief zijn doordat het herbeleven van de emoties hen kan overweldigen en emotioneel belasten.
Een cruciale observatie die ik heb gemaakt, is dat getraumatiseerde kinderen vaak neigen naar het vermijden of ontkennen van hun emoties als een strategie om met hun pijn om te gaan. Dit overlevingsmechanisme wordt niet altijd meegenomen in de thermometermethode, wat kan leiden tot vertekende resultaten. Kinderen kunnen hun gevoelens minimaliseren om zichzelf te beschermen, wat geen realistisch beeld geeft van hun werkelijke emotionele beleving.
Een extra zwakte van de thermometermethode is dat deze zich enkel richt op verbale communicatie. Getraumatiseerde kinderen maken echter vaak gebruik van non-verbale signalen zoals lichaamstaal en gedrag om hun emoties te uiten. Deze subtiliteiten gaan verloren bij deze methode, waardoor we waardevolle informatie missen.
De volgorde van emoties die vaak op een thermometer worden aangegeven, vertegenwoordigt vaak een gestructureerde progressie van laag naar hoog. Echter, deze lineaire weergave komt niet overeen met de realiteit van emotionele ervaringen, vooral niet tijdens overweldigende momenten bij getraumatiseerde kinderen. Emoties zijn zelden lineair en kunnen eerder chaotisch en verwarrend zijn, waarbij meerdere gevoelens tegelijkertijd worden ervaren. Het gebruik van een eenvoudige schaal voor emotionele intensiteit houdt geen rekening met de complexiteit van deze ervaringen, wat het des te belangrijker maakt om naar alternatieve benaderingen te zoeken die de ware aard van emotionele reactiviteit bij getraumatiseerde kinderen weerspiegelen.
Kortom, mijn professionele inzicht is dat hoewel de thermometermethode op het eerste gezicht een bruikbaar instrument lijkt, het niet geschikt is voor het begeleiden van getraumatiseerde kinderen. Als coach is mijn advies om te kijken naar alternatieve benaderingen zoals speltherapie, kunsttherapie en traumagerichte therapieën, die veel beter kunnen aansluiten bij de unieke behoeften van deze kinderen en hen daadwerkelijk kunnen ondersteunen op hun weg naar herstel.
Tip voor Ouders:
Wanneer je te maken hebt met een getraumatiseerd kind, is het belangrijk om geduldig en begripvol te zijn als het gaat om het uiten van emoties. In plaats van te vertrouwen op traditionele methoden zoals de thermometermethode, moedig ik je aan om open te staan voor non-verbale communicatie. Let op veranderingen in gedrag, lichaamstaal en zelfs creatieve expressie zoals tekeningen. Creëer een veilige en ondersteunende omgeving waarin je kind zich op zijn gemak voelt om zich uit te drukken op een manier die voor hen comfortabel is. Wees geduldig en laat hen de tijd nemen die ze nodig hebben om hun gevoelens te delen, wetende dat elk stapje in de richting van emotionele expressie een stap is naar heling.
Tip voor Leraren:
Als leraar kun je een krachtige rol spelen in het ondersteunen van getraumatiseerde kinderen in je klas. In plaats van te vertrouwen op methoden zoals de thermometermethode, is het aan te raden om een veilige en vertrouwelijke omgeving te creëren waarin open communicatie wordt aangemoedigd. Leerlingen die trauma hebben ervaren, kunnen moeite hebben met concentratie en gedragsproblemen hebben. Let op veranderingen in gedrag en prestaties en ga het gesprek aan in een niet-oordelende en ondersteunende toon. Moedig ook creatieve expressie aan, zoals schrijven, tekenen of knutselen, als manieren voor leerlingen om hun emoties uit te drukken. Door te laten zien dat je er bent om te luisteren en te begrijpen, kun je een positieve impact hebben op het welzijn en de groei van getraumatiseerde kinderen in je klas.
