IEMT staat voor Integral Eye Movement Therapy, een vorm van therapie die zich richt op het veranderen van ongewenste emotionele en lichamelijke reacties door middel van oogbewegingen. Het is gebaseerd op de theorie dat oogbewegingen gekoppeld zijn aan onze interne verwerkingssystemen.
Bij IEMT wordt gebruikgemaakt van specifieke oogbewegingspatronen terwijl de cliënt zich richt op een bepaalde herinnering, gevoel of innerlijke ervaring. Door deze gerichte aandacht te combineren met oogbewegingen, is het mogelijk om nieuwe verbindingen in de hersenen te maken en ongewenste emotionele patronen te doorbreken.
Deze therapie kan worden toegepast bij verschillende emotionele problemen, zoals angst, trauma, fobieën, stress en ongewenste gewoonten of gedragingen. Het helpt cliënten om emotionele blokkades op te heffen en nieuwe perspectieven en reacties te ontwikkelen.
IEMT wordt vaak geprezen vanwege de snelle en effectieve resultaten. Het kan helpen om negatieve emoties te verminderen, beperkende overtuigingen te transformeren en traumatische herinneringen te verwerken.
Ter verduidelijking
In overweldigende situaties of bij het terugdenken eraan kan het voorkomen dat bepaalde delen van je brein niet optimaal of helemaal niet meer beschikbaar zijn. Tijdens gevaar sluit de neocortex, het centrum van rationeel denken, zich af. Hierdoor werkt je geheugen nauwelijks en is het moeilijk om informatie op te halen of nieuwe informatie logisch te verwerken. Als gevolg hiervan krijgen alle inkomende prikkels geen logische plek in je brein, en worden zintuiglijke waarnemingen niet opgeslagen in het verleden.
Dit kan leiden tot verwarring en triggers die gekoppeld worden aan de intense emotie die aanwezig was tijdens de overweldigende situatie. Wanneer je getriggerd wordt, komen deze onprettige emoties weer naar boven, waardoor helder denken bemoeilijkt wordt.
IEMT maakt gebruik van oogbewegingen om de intensiteit van de emotionele beleving te verminderen, waardoor de zintuiglijke waarnemingen een plek kunnen krijgen in het verleden. Terwijl je de oogbewegingen maakt, daalt de activiteit van de amygdala en neemt angst en paniek af. Deze afname van emotionele intensiteit stelt de neocortex in staat om weer helder te denken over wat er is gebeurd. Hierdoor kun je de nare gebeurtenis in perspectief plaatsen en in het verleden laten. De triggers worden op dat moment losgekoppeld van de emotie, waardoor je niet steeds weer overweldigd wordt in het dagelijks leven.